Ciepło, na które nas stać – Technologia, na którą Polski nie stać, by ją przegapić

Warszawa, 2 czerwca 2025 r.

Polska sieć ciepłownicza (system ciepłowniczy – DHN) to jednocześnie spuścizna sukcesu i narastające obciążenie. Połowa kraju zależy od scentralizowanego ciepła, lecz fundamenty ekonomiczne tego systemu załamują się. Średni koszt wytwarzania czystego ciepła w sposób zrównoważony w Europie to ok. 0,50 EUR/kWh. W Polsce rynek płaci jedynie około 0,25 EUR/kWh. To model biznesowy, który nie może się utrzymać. To powolna porażka na oczach wszystkich – strukturalna rozbieżność między kosztem produkcji a realną siłą nabywczą konsumenta.

A co, jeśli istnieje sposób, by produkować ciepło w sposób zrównoważony, przystępny – i nie opierać się na nim jako głównym źródle przychodów? Taki model oferują platformy TITAN i ASMARA. To nie są tradycyjne elektrociepłownie. To modułowe, ujemnie emisyjne platformy przemysłowe, które przy okazji generują ogromne ilości czystego, nadmiarowego ciepła – i to zmienia wszystko.

Ciepło jako produkt uboczny, nie fundament dochodu

„Wyspa Pierwsza” TITAN to jednostka kogeneracyjna opalana biomasą – odpadami leśnymi przekształconymi w gaz wodorowy. Wytwarza stabilny prąd elektryczny 24/7, generując przy tym znaczne ilości użytecznego ciepła. Ale to ciepło nie jest głównym produktem handlowym systemu – to produkt uboczny procesu.

Ponieważ model biznesowy TITAN nie zależy od sprzedaży ciepła, platforma może eksportować je do polskiego systemu DHN bez presji finansowej. Co więcej – system rozwija się właśnie dzięki temu, że ciepło nie jest podstawą bilansu finansowego. Ta różnica sprawia, że TITAN idealnie pasuje do polskiego kontekstu, w którym ceny ciepła są ograniczane administracyjnie, a presja ekonomiczna jest ogromna.