Ciepło, na które nas stać – Technologia, na którą Polski nie stać, by ją przegapić

Warszawa, 2 czerwca 2025 r.

Polska sieć ciepłownicza (system ciepłowniczy – DHN) to jednocześnie spuścizna sukcesu i narastające obciążenie. Połowa kraju zależy od scentralizowanego ciepła, lecz fundamenty ekonomiczne tego systemu załamują się. Średni koszt wytwarzania czystego ciepła w sposób zrównoważony w Europie to ok. 0,50 EUR/kWh. W Polsce rynek płaci jedynie około 0,25 EUR/kWh. To model biznesowy, który nie może się utrzymać. To powolna porażka na oczach wszystkich – strukturalna rozbieżność między kosztem produkcji a realną siłą nabywczą konsumenta.

A co, jeśli istnieje sposób, by produkować ciepło w sposób zrównoważony, przystępny – i nie opierać się na nim jako głównym źródle przychodów? Taki model oferują platformy TITAN i ASMARA. To nie są tradycyjne elektrociepłownie. To modułowe, ujemnie emisyjne platformy przemysłowe, które przy okazji generują ogromne ilości czystego, nadmiarowego ciepła – i to zmienia wszystko.

Ciepło jako produkt uboczny, nie fundament dochodu

„Wyspa Pierwsza” TITAN to jednostka kogeneracyjna opalana biomasą – odpadami leśnymi przekształconymi w gaz wodorowy. Wytwarza stabilny prąd elektryczny 24/7, generując przy tym znaczne ilości użytecznego ciepła. Ale to ciepło nie jest głównym produktem handlowym systemu – to produkt uboczny procesu.

Ponieważ model biznesowy TITAN nie zależy od sprzedaży ciepła, platforma może eksportować je do polskiego systemu DHN bez presji finansowej. Co więcej – system rozwija się właśnie dzięki temu, że ciepło nie jest podstawą bilansu finansowego. Ta różnica sprawia, że TITAN idealnie pasuje do polskiego kontekstu, w którym ceny ciepła są ograniczane administracyjnie, a presja ekonomiczna jest ogromna.

Jak pierwsze dziesięć instalacji TITAN odblokuje więcej energii wiatrowej i słonecznej dla polskiej sieci elektroenergetycznej

Erik Wilde from Berkeley, CA, USA, CC BY-SA 2.0

Warszawa, 20 maja 2025 r.

Przyszłość Zielonej Transformacji Energetycznej Polski

Transformacja energetyczna Polski nie zależy wyłącznie od budowy większej liczby farm wiatrowych i słonecznych, lecz przede wszystkim od zapewnienia, że te źródła energii można bezpiecznie i niezawodnie podłączyć do krajowej sieci elektroenergetycznej. Platforma TITAN, opracowana przez Syngas Project, oferuje przełomowe rozwiązanie: modułową, opartą na terenach wiejskich infrastrukturę energetyczną, która umożliwia sieci absorbowanie większej ilości niestabilnych OZE, przy jednoczesnym tworzeniu miejsc pracy, zwiększeniu odporności systemu i zapewnieniu suwerenności paliwowej.

Pierwsze dziesięć instalacji TITAN wchodzi obecnie w fazę wdrożenia – każda z nich posiada moc znamionową 10 MWe oraz 10 MW rezerwowej mocy dyspozycyjnej. Systemy te są celowo lokalizowane na obszarach wiejskich, gdzie sieć elektroenergetyczna Polski jest najsłabsza, a zdecentralizowana energia najbardziej potrzebna. TITAN działa jako lokalny stabilizator sieci, pochłaniając wahania produkcji energii i umożliwiając pobliskim instalacjom solarnym i wiatrowym bezpieczne dostarczanie czystej energii do sieci.

Każda lokalizacja TITAN tworzy ponad 50 miejsc pracy bezpośrednich oraz sieć lokalnych możliwości w łańcuchu dostaw – od zbioru i transportu biomasy, przez serwisowanie urządzeń, po sprzedaż biocharu. Instalacje te stanowią fundament nowej wiejskiej gospodarki energetycznej, zakorzenionej w leśnych i rolniczych strumieniach odpadowych.

Poza energią elektryczną, TITAN produkuje co najmniej 50 000 litrów etanolu drugiej generacji (2G EtOH) dziennie, z możliwością magazynowania zapasu na 2–3 dni na miejscu. Etanol ten jest przeznaczony głównie jako surowiec do produkcji zrównoważonego paliwa lotniczego (SAF) lub jako samodzielne paliwo odnawialne. W sytuacji przeciążenia sieci lub ekstremalnych warunków pogodowych, instalacje TITAN mogą ponownie przekształcić etanol w odnawialną energię cieplno-elektryczną (kogeneracja CHP), zapewniając elastyczne zasilanie rezerwowe w dowolnym momencie.

Ciepło to Bogactwo: Odbudowa Zapomnianych Miast Polski dzięki Odnawialnemu Ciepłu i Nowej Gospodarce Wiejskiej

Steve Walker – Warsaw 1 May 2025

Naprawmy System Ciepłowniczy, a Naprawimy Wzrost Gospodarczy

Ponad 400 licencjonowanych systemów ciepłowniczych w Polsce to nie tylko relikty inżynierii minionej epoki — to również fundamenty przyszłego dobrobytu. Wiele z nich nadal opiera się na węglu lub imporcie gazu. Inne są niedofinansowane, w złym stanie technicznym i odłączone od wielkiej transformacji energetycznej, która dokonuje się w Warszawie czy Berlinie. Ale za każdą rdzewiejącą rurą i kominem węglowym kryje się szansa: na dekarbonizację, regenerację i redystrybucję.

Zastąpienie przestarzałych systemów ciepłowniczych to nie tylko ograniczenie emisji. To rozpalenie ognia nowej gospodarki — opartej na lokalnej biomasie, nowoczesnych formach czystego gazu bogatego w wodór, cyrkularnej chemii węglowej oraz na potencjale przemysłowym polskiego społeczeństwa. To nie tylko kwestia technologii. To kwestia godności, suwerenności i sprawiedliwego rozwoju.

TITAN i ASMARA: Platformy Zmiany

Platformy TITAN i ASMARA, opracowane przez Syngas Project i wspierane przez międzynarodowych partnerów strategicznych, to nie tylko czystsze systemy energetyczne. To narzędzia regeneracji. Razem oferują:

  • Bezdymne, sterowalne ciepło i energię elektryczną dzięki zaawansowanej gazyfikacji (HPG),
  • Bioetanol drugiej generacji oraz inne paliwa poprzez ukierunkowaną fermentację mikrobiologiczną (TMF),
  • Biopochodne alternatywy dla importowanych chemikaliów, materiałów i białek,
  • Lokalne miejsca pracy w zakresie zbioru biomasy, logistyki, inżynierii i biotechnologii,
  • I co najważniejsze: stabilną platformę rozwoju gospodarczego w miejscach pominiętych przez globalizację.

Każdy TITAN jest modułowy i samowystarczalny. Działa w oparciu o regionalne odpady leśne, rolnicze lub posegregowane odpady miejskie. Każda ASMARA uzupełnia TITAN, przekształcając złożone odpady komunalne w wartość dodaną. Razem zastępują zależność odpornością — paliwo z importu lokalną pomysłowością.

Pierwsza elektryfikacja Polski była odnawialna — i wyznaczyła drogę ku czystszej przyszłości


Technologia, na której opiera się dzisiejszy projekt TITAN, czerpie z cichego dziedzictwa wynalazców i inżynierów, którzy działali na długo przed epoką neutralności klimatycznej i rynku emisji CO₂. Zainspirowani ich pracą, rozwijamy rozwiązania, które – tak jak kiedyś – opierają się na energii lokalnej, niezależnej i odnawialnej. Traktujemy to dziedzictwo z pokorą i dumą.

W ostatnich dekadach XIX wieku Warszawa zaczęła się rozświetlać – nie dzięki węglowi, ale dzięki gazowi drzewnemu, olejom roślinnym i niemieckim silnikom, zaprojektowanym z myślą o samowystarczalności. Elektryczność w Polsce nie pojawiła się wraz z wielkimi elektrowniami, lecz w ciszy, w miejscach, gdzie była potrzebna najbardziej – i z wykorzystaniem tego, co było pod ręką.

Pierwsze udokumentowane źródło światła elektrycznego w Warszawie zainstalowano w 1888 roku w wojskowym forcie na Żoliborzu. Urządzenie zasilane było przez silnik z gazogeneratorem Deutz, który przekształcał drewno i koks w Holzgas – czysty, bezdymny gaz palny, zasilający dynamo. Oświetlał on tunele, magazyny i wartownie. Całość była niezależna od jakiejkolwiek sieci – w pełni odnawialna i lokalna.

W tym samym roku drugie takie urządzenie zamontowano w rejonie ulicy Towarowej, w jednym z najważniejszych węzłów przeładunkowych Królestwa Polskiego. To właśnie tutaj kolej wiedeńsko-warszawska przechodziła w kierunku wschodnim przez linię warszawsko-terespolską. Wbrew powszechnym nieporozumieniom, linia do Terespola została zbudowana w standardowym europejskim rozstawie torów, a dopiero w Terespolu następowało przejście na szerszy rosyjski rozstaw. Tamtejszy dworzec był pełen życia, handlu, ale i przestępczości. Oświetlenie elektryczne zamontowane na Towarowej miało nie tylko usprawniać ruch towarowy – było też środkiem prewencji. W ciemnych, zimowych miesiącach światło stało się narzędziem nadzoru i porządku. Po raz kolejny – zasilane gazem drzewnym, bez dymu i bezpiecznie poza siecią.

Wykorzystanie PEGASUS: Bezpośrednie Wyłapywanie CO₂ (DAC) Spotyka HPG + TMF w Wyścigu o Regenerację Węgla

Jak TITAN i ASMARA przekształcają węgiel z problemu w produkt – zgodnie z priorytetami UE

W obliczu rosnących temperatur, zaostrzających się celów emisyjnych i coraz większej niestabilności zasobów, Europa stoi przed fundamentalną zmianą: węgiel nie jest już postrzegany wyłącznie jako odpad, lecz jako surowiec. Zmiana ta znajduje odzwierciedlenie w nowych strategiach przemysłowych, celach gospodarki cyrkularnej oraz ramach dla bioekonomii — ale potrzebuje infrastruktury, która umożliwi jej wdrożenie.

Właśnie tutaj pojawia się PEGASUS — modułowy system bezpośredniego wyłapywania CO₂ z powietrza (DAC), zaprojektowany do integracji z platformami TITAN i ASMARA. PEGASUS oferuje przełomowe rozwiązanie: wychwytywanie dwutlenku węgla z powietrza lub źródeł przemysłowych i przekształcanie go w paliwa, chemikalia, materiały, a nawet składniki odżywcze — za pomocą infrastruktury fermentacji mikrobiologicznej już wbudowanej w systemy TITAN i ASMARA.

To nie jest wizja przyszłości. Technologia działa już w ramach pilotażu i doskonale wpisuje się w obowiązujące oraz nadchodzące dyrektywy UE.

TITAN i ASMARA: Cyrkularność węgla już na etapie projektu

TITAN, przeznaczony dla terenów wiejskich, przekształca odpady leśne i rolnicze w bogaty w wodór gaz (HPG), a następnie wykorzystuje ukierunkowaną fermentację mikrobiologiczną (TMF) do produkcji bioetanolu drugiej generacji, biochemikaliów oraz energii. ASMARA realizuje te same funkcje w środowisku miejskim, przetwarzając posegregowane odpady komunalne (MSW). Obie platformy są modułowe, skalowalne i już dziś w pełni zgodne z celami Europejskiego Zielonego Ładu, REPowerEU oraz pakietem Fit for 55.

Dodanie systemu PEGASUS rozszerza ich możliwości dzięki dostarczaniu stabilnego, wysokooczyszczonego strumienia CO₂, który mikroorganizmy TMF mogą bezpośrednio metabolizować. Zamiast podziemnego składowania, jak w większości obecnych modeli DAC–CCS, PEGASUS kieruje wychwycony węgiel do produktywnych ścieżek przemysłowych — zapewniając wartość ekologiczną i ekonomiczną jednocześnie.

Rozwiązanie to staje się szczególnie efektywne, gdy dochodzi do mieszania CO₂ z różnych źródeł. Na przykład:

  • Emisje wychwycone z cementowni lub hut stali (zwykle duża objętość, ale niższa czystość),
  • CO₂ wychwycony z powietrza przez system DAC PEGASUS (mniejsza objętość, ale wysoka czystość).

Mieszanie tych strumieni pozwala uzyskać zoptymalizowany wsad fermentacyjny, odpowiedni zarówno do produkcji biopaliw na dużą skalę, jak i specjalistycznych produktów bio-opartych. Co więcej, czystość DAC umożliwia zupełnie nowe ścieżki metaboliczne — pozwalając na produkcję zaawansowanych cząsteczek, takich jak bio-rozpuszczalniki, wysokooczyszczone kwasy organiczne, a nawet inteligentne białka, takie jak analogi insuliny czy bioaktywne lipidy.

To nie tylko proces obniżający emisje. To biofabrykacja z powietrza.